HOŞÇAKAL DEDE

Hoşçakal asırlık çınar
sen artık yoksun ya
gölgende dinlenmeyecek hiçkimse
kuşlarda şarkı söylemeyecek dallarında
sen yoksun ya
hiçbir zaman
güneş bu kadar
siyahlaşmayacak
önce yapraklarını döktün
ardından dalların kırıldı
geriye senden kalanları
çıplak gövdeni
rüzgarda koruyamadın
rüzgar ürkütürdü seni
sende ölümü çağrıştırırdı
sen o karanlıktan korktun hep
rüzgara karşı korkun bundandı
rüzgarın suçu yoktu
şimdi korkusuz bir kahramansın
ne korkuların olacak
ne sevinçlerin
ne öfken
ne sevgin
sana hoşçakal diyebilme fırsatı dahi vermedin
korktuğun rüzgara kapıldın
şimdi bam başka bir karanlıkta
siyahlaşan gece gibisin
hergün biraz daha uzaklaşan
sihay bir gölge gibi
su tenine deyse ürkütürdü seni
su ölüm demekti
korkularını azdıran
suda masumdu
rüzgarda öyle
şimdi sen o ürktüğün karanlıktasın
hiç kimsenin başaramadığı gibi
sende ölüme karşı koyamadın
asırlık çınar
hoşçakal dede